عمده ترین نگرانی یک نوجوان، حل بحران هویت در برابر سردرگمی نقش است.
نوجوان برای رسیدن به هویتی با ثبات، باید نیازها، آرزوها و توانائی های
خود را به گونه ی تازه ای سازمان دهی کند تا از این طریق بتواند خود را با
انتظارات موجود در جامعه وفق دهد. لذا یکی از ایت طریق بتواند خود را با
انتظارات موجود در جامعه وفق دهد. لذا یکی از شیوه های اجتناب از سردرگمی و
ابهام، برقراری ارتباط با همسالان نوجوان است. نوجوان با پیوستن به گروه
همسالان خود تلاش دارد تا خود را از این سردرگمی نجات داده و هویت خود را
شناسائی کند. مرحله ی بلوغ اجتماعی دختران از 13 یا 14 سالگی آغاز میشود.
آنان عملن وارد دنیای روابط و معاشرت ها میشوند و حساسیت شان د مورد رابطه
داشتن با دوستان باعث میشود خود را با ذوق و سلیقه ی گروه هماهنگ کنند و به
تقلید از آنان بپردازند. نوجوان در این مرحله، دوست دارد زندگی گروهی
داشته باشد اما در کنار آن سعی دارد افراد همرانگ را بیابد تا بتواند به
طور کامل با آنها روابط دوستی و صمیمیت برقرار کند. بدین ترتیب زندگی
اجتماعی او گسترش می یابد. در مقام یک والد شاید به این گرایش و میل افراطی
نوجوان خود برای ارتباط با دوستان و همکلاسی ها توجه کرده باشید. توصیه
میشود به جای مقابله با این احساس، با شناخت دقیق از دوستان فرزند خود، راه
را برای تمرین روابط اجتماعی او هموار سازید.